Tag Archives: Poet
ମମତା’ର ମୂଲ ~ ସୁମିତ୍ରା ବିଶ୍ୱାଳ ~
ପ୍ରେମ ନୁହେଁ ଏକ ଅଜବ କଣ୍ଢେଇ, ସେ ସଭିଙ୍କ ହାତରେ ନାଚିବ .. ପ୍ରୀତି ନୁହେଁ ଏକ ପାରିଜାତ ଫୁଲ , ସଭିଙ୍କ ଗଭାରେ ସାଜିବ ॥ ସ୍ନେହ ନୁହେଁ କେବେ ବଜାର ପରିବା. ତାକୁ କିଏ ମୂଲ କରିବ, ମମତା ଠୁ ବଳି ଅତି ସୁଆଦିଆ ଦୁନିଆରେ କିଏ ପାଇବ ॥ ସ୍ନେହ, ପ୍ରେମ, … Continue reading
ପ୍ରେମ ~ସାଗରିକା ପାଢୀ~
ଜୀଵନ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଯେଉଁ ଶବ୍ଦ ରେ ଶେଷ ହୁଏ ନାହିଁ କେବେ ସେ ମୃତ୍ୟରେ..॥ ଅଢେଇ ଅକ୍ଷର ଅଟେ ସେ ନାମରେ, ରହି ଥାଏ ସେ ସଭିଁଙ୍କ କୋମଳ ହୃଦରେ ॥ କେବେ ମା’ ର ମମତା ଭଳି, ତୋ କେବେ ଭଉଣୀ ର କଳି ପରି । କେବେ ବନ୍ଧୁ ର ବନ୍ଧୁତା … Continue reading
He is the one ~ Trisha Patro ~
The real king, Who always bloom like a flower in Spring. Never shows his sorrows to us, But have it all in rows. He never search for praises,He just go working quietly, he do have many needs, But for ours … Continue reading
ଟୋପାଏ ଲୁହ ~ ରାଜେଶ୍ଵରୀ ନାୟକ ~
ଅଳପ ଦିନର ଗଳପ ସରିଛି ଏଇ ନୀଡ଼ ଘରେ ଆଉକେ ଆସିଛି କେମିତି ଏ ରାତି ସରୁଛି ।। ଦିନ ଥିଲା ସେଇ ଘରେ କେତେ ହସି ଖେଲିଛୁ ଯିଏ ଯାହା କହିଲେବି ସବୁ କଥା ସହିଛୁ ବାଟ ବାଣା ଆଜି ତୁ ,ଲୁହ ଝରାଉଛି ମୁ ଆଉ ସେଇ ଦିନ ଫେରିବନି ପରଦେଶୀ ତଥାପି … Continue reading
ଓଡିଆ କ୍ଷୁଦ୍ର କବିତା : ମୋ ମା ପରି କିଏ ହବ ~ତ୍ରିଶା ପାତ୍ର~
ତୋ ହାତ ଧରି ଚାଲି ସିଖିଲି ଝୁଣ୍ଟିକି ବି ଉଠିବା ଶିଖିଲି ସୁଖ ଅବା ଦୁଃଖ ତୁମେ ଥିଲେ ପାଖେ ଜଣା ତ ପଡେନା କିଛି ଦୁଃଖ ବି ହରି ଯାଏ ଯେବେ ତୁ ଦଊ ଆଉଁସି। ତୋ କୋଳରେ ମିଳେ ମତେ ସରଗର। ଏ ଛୋଟ କାଗଜ ତୋ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ ମା। … Continue reading
HONOUR KILLING ~ Plavani Priyadarshini
He loved me and I loved him Our love knew no length and breadth But you called it an unpardonable sin For which we deserved nothing but death. You say I have besmirched my family’s name What I have brought … Continue reading
NATURE ~ Trisha Patro ~
Save the nature, For your future. Green is the smell of our country breeze, SAVE TREES! The future we steer, Everything be clear, We will have nothing to fear, Nature is here. It’s nice to drink it by pool, Slurp … Continue reading
मैं, मैं भी हुँ ~ अमिता सिंह ~
मैं सब में थोडी थोडी हुॅ घर के कोने कोनें में, हर साजसजावट में, मैं सब में थोडी थोडी हुॅ फिर भी मैं, मैं भी हुॅ ।। चाय की चीनी में दाल की तडकें में साग की नमक में भोर … Continue reading
SHE GREW STRONGER THAN BEFORE… ~ Plavani Priyadarshini ~
She woke up abruptly before the crack of dawn Dragged her aching body in utter dejection A terrible reflection of past awakened her With a feeling of apathy, she glanced up the mirror Her distorted face shimmered in light, Nostalgia … Continue reading
तुम और यहां ~ अनन्या दाश ~
तुम हक की बात करते हो यहां कपड़े अपने पसंद के नहीं पेहेन सकते, तुम दुख की बात करते हो यहां चीखें अनसुना कर देते हैं, तुम इज्जत की बात करते हो यहां अपनो को हम तहजिब सिखाते हैं, तुम … Continue reading