Tag Archives: କ୍ଷୁଦ୍ର କବିତା
ନମସ୍ୟ ମୋ ଓଡିଶା ମାଟି ~ ସାଗରିକା ପାଢି ~
ପୃଥିବୀ ଭିତରେ ଭାରତ ଦେଶରେ ରହିଛି ମୋ ଓଡିଶା । ତା ପାଣି ପବନ ତା ଆକାଶ ମାଟି ସବୁଠୁ ମିଠା ତା ଓଡିଆ ଭାଷା ॥ କେବେ ସେ ରହିଛି ଉଡ୍ର ରୂପରେ କେବେ ପୁଣି ସେ ଉତ୍କଳ । ଇତିହାସ ତାର କେତେ ଯେ ନିଆରା ଗାଇ ଉଠି ଥାଏ ତା ନଦୀର … Continue reading
ନୀଳାଦ୍ରି ବିଜେ ~ ଅଳକା ମହାନ୍ତି ~
ଭୁଲି ଯାଅ ପ୍ରିୟେ ମାନ ଅଭିମାନ ଦେଖ ମୋର ମଧୁ ପ୍ରୀତି ତୁମେ ପରା ମୋର ହୃଦୟ ର ରାଣୀ ଗୀତ ଗୋବିନ୍ଦ ର ଗୀତି। ତୁମେ ମୋର ସ୍ୱନ ମୁରଲୀ ର ତାନେ ତୁମେ ମୋ ପ୍ରେମ ର ବୀଣା ତୁମ ବିନୁ ସବୁ ଶୁଷ୍କ ମରୁଭୂମି ତୁମେ ପବିତ୍ର ଝରଣା। ମାନବୀୟ ଲୀଳା … Continue reading
ମନୋରଥ ~ ଅଳକା ମହାନ୍ତି ~
ଲୋଡା ନାହିଁ ଭାଷା ଶବ୍ଦ ଉଚ୍ଚାରଣ କହିବାକୁ ମନ କଥା, ବାଦଲ ବରସେ ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢ଼ ରେ ବୁଝି ଧରଣୀ ର ବ୍ୟଥା। -୧ ରବି ଉଇଁ ଯାଏ ପୁରବ ଆକାଶେ ପଙ୍କଜ ର ମନ ଜାଣି, କୁମୁଦ ର ପ୍ରୀତି କେମିତି କେଜାଣି ଚନ୍ଦ୍ର କି ପଚାରେ ପୁଣି?? -୨ ସରସୀ ଜଳ ରେ … Continue reading
ଓଡିଶା ~ ସୁମିତ୍ରା ବିଶ୍ୱାଳ ~
ଭାରତ ଦେଶର ସୁନ୍ଦର ରାଜ୍ୟଟି ଓଡ଼ିଶା ଏହାର ନାମ, କଳା ସଂସ୍କୃତି ରେ ଭରି ରହିଥାଏ କୋଣେ ଅନୁକୋଣେ ପ୍ରେମ ॥ ପବିତ୍ର ଦେଶର ପୂରବ ଭାଗରେ ଅବସ୍ଥିତ ପୂଣ୍ୟ ଭୂମି .. ସେ ପୂର୍ଣ୍ୟ ଭୂମିରେ ବାସ କରିଛନ୍ତି ଜଗନ୍ନାଥ ମହାସ୍ଵାମୀ ॥ ଉତ୍କଳ , କଳିଙ୍ଗ ନାମେ ସେ ନାମିତ ପବିତ୍ର ଏହାର … Continue reading
କୋରୋନା ଓ ମଣିଷ ~ ସାଗରିକା ପାଢୀ ~
ଜୀବନର ଦୋ ଛକିରେ ଆଜି ଏ ମଣିଷ … ଗୋଟେ ପାଖେ ଜୀଵନ ତ , ଆର ପାଖେ କୋରୋନା ରାକ୍ଷାସ ॥ ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ଥଣ୍ଡା ଜ୍ବରେ ଶ୍ମଶାନରେ ଶେଷ… ଜୁଆଡେ ଦେଖିବ ଖାଲି ଶବ ଓ ପାଉଁଶ…। ମା ରହି ପୁଅ ଯାଏ ଝିଅ ଥାଇ ବାପ… କିଏ କୁହେ ରୋଗ ୟାକୁ, … Continue reading
ମନର ଭାବନା ~ ସୁମିତ୍ରା ବିଶ୍ୱାଳ ~
ଭାଵନାର ପ୍ରତି ଶବ୍ଦକୁ ଯୋଡିଲେ ହୋଇଯାଏ ବାକ୍ୟଟିଏ, ସେହି ଭାବନାକୁ ଯେ ଲେଖି ପାରୁଛି କବିଟିଏ ସିଏ ହୁଏ ॥ କବି ବୋଲି କେବେ ଭାବେ ନାହିଁ ମନେ, ଭାବେ ମୁଁ ଭାବୁକ ଖାଲି, ସୁନା ବୋଲି ଯାହା ବର୍ଣ୍ଣନା ମୁଁ କରେ ବାସ୍ତବତା ତାହା ବାଲି ॥ ଦ୍ଭାବନାରେ ମୋର ଅବୁଝା ଏ ମନ … Continue reading
ମୋ ମାଆ ~ ସାଗରିକା ପାଢୀ ~
ମାଟି ଆକାଶ ର ସୁ-ସଂଯୋଗ ରେ, ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି ମାଆ …॥ ତୋଳି ହୁଏ ନାହିଁ ମୂଲ ଯେ ତାହାରି , ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର ନାଆ…॥ ଆକାଶ ପରି ସେ ମହାନ ଅଟଇ, ମାଟି ପରି ସର୍ବସଂହା…॥ ଫୁଲ ପରି ତାର କୋମଳ ହୃଦୟ, ସଭିଙ୍କୁ ହୁଏ ସେ ସାହା …॥ ଗଙ୍ଗା ପରି ସେ … Continue reading
ଋତୁରେ ଶ୍ରାବଣୀ ~ ଅଳକା ମହାନ୍ତି ~
ହେ ଶ୍ରାବଣୀ , ତୁମେ ଚିର ବନ୍ଦିତା ପ୍ରଶମିତ କର ତାତି, ଧରଣୀ ରାଣୀ ମୁଁ ରୌଦ୍ର ତାପେ ତପେ ନଥିଲେ ତୁମର ସ୍ଥିତି।। ହେ ଶ୍ରାବଣୀ, ତୁମ ତିଯୋରି ର ଅବାରିତ ବାରି ବୁଝିପାରେ ମୋର ସ୍ଥିତି, ଚାତକ ପକ୍ଷୀ ମୁଁ ଝୁରି ହେଉ ଥାଏ ତୁମର ଯେ ଉପସ୍ଥିତି।। ହେ ଶ୍ରାବଣୀ, ତୁମେ … Continue reading
ମମତା’ର ମୂଲ ~ ସୁମିତ୍ରା ବିଶ୍ୱାଳ ~
ପ୍ରେମ ନୁହେଁ ଏକ ଅଜବ କଣ୍ଢେଇ, ସେ ସଭିଙ୍କ ହାତରେ ନାଚିବ .. ପ୍ରୀତି ନୁହେଁ ଏକ ପାରିଜାତ ଫୁଲ , ସଭିଙ୍କ ଗଭାରେ ସାଜିବ ॥ ସ୍ନେହ ନୁହେଁ କେବେ ବଜାର ପରିବା. ତାକୁ କିଏ ମୂଲ କରିବ, ମମତା ଠୁ ବଳି ଅତି ସୁଆଦିଆ ଦୁନିଆରେ କିଏ ପାଇବ ॥ ସ୍ନେହ, ପ୍ରେମ, … Continue reading
ପ୍ରେମ ~ସାଗରିକା ପାଢୀ~
ଜୀଵନ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଯେଉଁ ଶବ୍ଦ ରେ ଶେଷ ହୁଏ ନାହିଁ କେବେ ସେ ମୃତ୍ୟରେ..॥ ଅଢେଇ ଅକ୍ଷର ଅଟେ ସେ ନାମରେ, ରହି ଥାଏ ସେ ସଭିଁଙ୍କ କୋମଳ ହୃଦରେ ॥ କେବେ ମା’ ର ମମତା ଭଳି, ତୋ କେବେ ଭଉଣୀ ର କଳି ପରି । କେବେ ବନ୍ଧୁ ର ବନ୍ଧୁତା … Continue reading